8-12-2009 Neak Luon

0km gefietst, 8 uur gevaren. 33°C, zon.

De bedoeling was om vandaag naar Phnom Penh te gaan. De boot zou ons over de grens brengen tot aan Neak Luon en daar zou een grote touringcar klaarstaan om ons, samen met anderen, naar Phnom Penh te brengen. De fietsen konden dan onderin de bus, zoals we al vaker hadden gedaan. De bootreis was zeer de moeite waard. Erg leuk om de Mekongdelta vanaf het water te zien. Ook de grensovergang ging erg soepel, stempeltje halen en doorvaren. Toen Neak Luon. Over een aanlegsteiger van wel één plank van ca 15 cm breed moest iedereen aan land, incl. al de bagage en onze fietsen. De luxe touringcar was ineens veranderd in twee oude minibusjes en een soort van personenauto. De eerste vijf mensen werden in de personenauto gepropt. De overige dertig stonden een beetje te kijken bij de busjes. De bagage van al de mensen konden er net in, de overige passagiers werden er ook nog ingepropt. Maar daar stonden wij met de fietsen in onze hand. Geen ruimte meer. Volgens de chauffeur konden de fietsen op het dak (zonder dakdragers overigens), maar hij kon er zelf bijna niet op blijven staan, laat staan een rit met onze fietsen maken. We zijn, na een pittige discussie, daar maar gebleven, een ervaring rijker en 12 dollar armer.

Cambodja vanaf de Mekong rivier
Stupa waarin botten van slachtoffers liggen
9-12-2009 Phnom Penh

65km gefietst in 2.3 uur. 33°C, zon.

Heel vroeg opgestaan om zoveel mogelijk de hitte te vermijden. Om zes uur zaten we op de fiets. De omgeving werd langzaam wakker wat een mooi gezicht was. De weg was de eerste 40 km heel goed dus we hadden er een lekker tempo in. Later, bij het naderen van Phnom Penh werd het erg hobbelig. Ook werd het een stuk drukker. In onze eerste file van de reis zijn we langzaam de stad ingereden.

10-12-2009 Phnom Penh

Vandaag een rustdag in Phnom Penh. Een schijnbaar moderne stad met wat hoofdwegen met mooie winkels en panden maar erachter krottenwijken. Een vreemd gezicht. Er schijnen zo’n beetje 537 “tuk-tuk” brommertjes hier rond te rijden. Er hebben ongeveer 414 tuk-tukkers aan ons gevraagd of we een lift van ze wilden. We hebben ze dus net niet allemaal gezien. We zijn vandaag, met de “tuk-tuk”, naar Choeung EK geweest. Hier werden onder het regime van Pol Pot een kleine 8000 mensen op een beestachtige manier vermoord en in massagraven gegooid. Heel indrukwekkend en met een beklemmend gevoel zijn we er vandaan gekomen.

11-12-2009 Kompong Chhnang

96km gefietst in 4.15 uur. 35°C, zon.

Door de grote fietsafstand en de warmte zijn we vandaag nog vroeger vertrokken. Om 4.45 uur zaten we op de fiets, heerlijk koel, lekker rustig hoewel we niet de enige waren die er zo over dachten. We zagen allerlei mensen sportactiviteiten doen. Het was een rit door een mooie omgeving. De weg was goed en vlak, we konden behoorlijk doorrijden. Onderweg werden we regelmatig enthousiast begroet.

Doping onderweg
Populair streekvervoer
12-12-2009 Pursat

103km gefietst in 4.3 uur. 33°C, zon.

Ook vandaag vroeg opgestaan. Eigenlijk was de tocht een kopie van de vorige dag. De grote afstanden moeten we wel afleggen. Eerder onderweg is er nergens een slaapplek te vinden. Dus gewoon doorkachelen tot we een hotelletje tegenkomen. Het was leuk om te zien welke middelen van personenvervoer hier allemaal gebruikt wordt. Pursat verraste ons met een geweldig restaurantje, wel behoorlijk wat stunts uit moeten halen om de bestelling rond te krijgen. Men sprak geen woord “over de grens” en zelf gebarentaal was moeilijk. Uiteindelijk toch heerlijk gegeten.

13-12-2009 Battambang

112km gefietst in 4.2 uur. 34°C, zon.

Vandaag weer een 100km+ rit. Zowaar werden we ’s morgens vroeg verrast met een klein beetje warm regenwater, echt… heerlijk. Op het laatst hadden we de wind in de rug en reden zo op “Tour de France” tempo naar Battambang.

Cambodja vanaf de fiets
Leven op het water
14-12-2009 Siem Raep

12km gefietst in 0.20 uur. 33°C, zon.

Vanaf Battambang de boot genomen naar Siem Raep. Naar goed Cambodjaans gebruik probeerden ze ons twee keer voor de fietsen te laten betalen maar dat hebben we naar goed Nederlands gebruik duidelijk kunnen maken dat we zo onderhand van die streken niet gediend zijn. de boottocht was erg de moeite waard. Eerste stuk was het varen over een rivier, toen doken we een soort “water-oerwoud” in, smalle doorgangen door struikgewas. Af en toe voeren we door een dorpje met huizen op palen of drijvende huizen. Het laatste stukje over het Tonlé Sap meer. In Siem Raep vond een leuk hotel ons.

15 t/m 16-12-2009 Siem Raep

We hebben twee dagen rond gefietst en gelopen op wat ze noemen het achtste wereldwonder: de tempels van Angkor Wat. Het tempelcomplex bestrijkt een uitgebreid gebied vol met de ene keer geheel gerestaureerde tempels, de andere keer (nog) niet meer dan een hoop stenen. Erg mooi om te zien. Siem Raep is een leuk stadje maar wel heel erg toeristisch. Bijna de helft van de stad bestaat uit hotels waarvan een deel gewoon leeg staan. Op straat wil iedereen wat aan je verkopen. Honderd meter lopen en je wordt zo’n beetje twintig keer aangeklampt of je een “tuk-tuk” wilt, een massaaaage. Special price for you, sir. Good qualitieeee, very cheap, one dolaaaar. Je wordt er helemaal flauw en melig van.

Indrukwekkende tempels
Benzinestation
17-12-2009 Sisophon

119km gefietst in 5 uur. 34°C, zon.

Net zo legendarisch als de tempels zijn was ook de staat van de weg naar de Thaise grens, alleen in dit geval in negatieve zin. Erbarmelijk slecht. De weg was niet meer dan een zandweg vol met kuilen, af en toe wat gravel en heel soms een spoor van asfalt. Er schijnt een keer een vrachtwagen in een kuil gereden te zijn die ze pas na drie dagen teruggevonden hebben. We wilden daarom dit traject dan ook in eerste instantie met de bus doen maar we hoorden dat voor een klein jaar terug de gehele weg opnieuw geasfalteerd was. In een recordtempo reden we, mede hierdoor, naar Sisophon. Door de nieuwe weg vervalt Sisophon een beetje, er is geen reden meer om hier te stoppen voor een overnachting of dergelijke. Vroeger was dit traject een gemotoriseerde reis van ca 6 uur, nu doe je het binnen twee uur. De grens is dus nu een heel stuk dichterbij.

Voor het avontuur en het echte leven.
Avonturen van Saskia Lunter en Paul Hendriksen.
Contact: voorhetavontuur(at)hetechteleven.com

© 2009-2018 hetechteleven.com | Webdesign door Paul Hendriksen